Op 5 juni 2009 sneed de 32-jarige Debra Jeter de kelen van haar beide dochters door in een verlaten huis langs de Interstate 77 in Hillsboro, Texas. De waarschuwingen dateren al van enkele jaren geleden. In 2004 stelden de autoriteiten vast dat Debra Jeter haar oudste dochter, Kiersten, fysiek mishandelde, maar de zaak werd geseponeerd nadat Debra Jeter psychische behandeling had gekregen.
Om redenen die niet bekend zijn gemaakt, diende Lester Lee Jeter in mei 2009 gerechtelijke documenten in om van zijn vrouw, Debra, te scheiden. Debra Jeter nam de scheiding slecht op en deed op 22 mei een zelfmoordpoging door pillen te slikken in het bijzijn van haar twee dochters die ze met Lester Jeter had. Debra werd tijdelijk opgenomen in een inrichting voor geestelijke gezondheidszorg. De dag na de zelfmoordpoging, terwijl Debra nog opgenomen was, vroeg Lester Lee Jeter echtscheiding aan, verkreeg een 
tijdelijk contactverbod, en kreeg tijdelijk de voogdij over zijn twee kinderen. In gerechtelijke documenten verklaarde Lester Lee Jeter dat “zij mogelijk binnen enkele dagen wordt vrijgelaten en dat ik bezorgd ben over haar mogelijke acties met betrekking tot de kinderen” en dat hij de voogdij aanvroeg “ter bescherming van de veiligheid en het welzijn van de kinderen en elke andere persoon die slachtoffer is geweest van familiaal geweld gepleegd door Jeter”. De dag na haar vrijlating, echter, hief een rechter het contactverbod op en stond bezoek zonder toezicht toe tijdens een hoorzitting. De eerste bezoekdag was gepland voor die vrijdag, 5 juni 2009. Na hun moeder 15 dagen niet gezien te hebben, waren de 12-jarige Kelsey en de 13-jarige Kiersten opgewonden om hun moeder te zien. Kelsey postte op haar MySpace pagina “I GET SEE MY MOM TOMMORROW!!!!!!! YAY!!!!!!!!!!”. Debra Jeter vertelde Lester Lee Jeter dat ze een verrassing had voor de meisjes en ze mee uit zou nemen.
Na het ophalen van haar dochters in de middag, reed Debra hen naar een verlaten huis op de Interstate 77 net voorbij snelweg 35 richting Milford. Debra Jeter viel Kiersten eerst aan met een mes. Terwijl ze haar moeder afweerde, schreeuwde Kiersten dat haar zus moest vluchten. Dit zorgde ervoor dat Debra haar aandacht verlegde van Kiersten naar Kelsey. Kiersten werd in de rug gestoken terwijl ze probeerde haar zus te beschermen. Helaas waren deze pogingen niet succesvol, en Debra sneed Kelsey’s keel door en ze stierf in de badkamer van het verlaten huis. Debra keerde terug naar Kiersten en sneed haar van de ene kant van de nek naar de andere, waarbij haar luchtwegen en een van haar belangrijkste slagaders werden doorgesneden.
Ondanks haar ernstige verwondingen bleef ze in leven en bij bewustzijn en smeekte ze haar moeder 
om hulp te halen. Drie uur nadat ze haar kinderen had opgehaald, belde Debra Jeter de politie om aangifte te doen en zei: “Ik heb zojuist mijn kinderen vermoord”. Hoewel Debra Jeter een studente verpleegkunde was, verzorgde ze haar dochter niet. In plaats daarvan liep ze rond het verlaten huis en drong er bij de ambulance op aan om haast te maken, waarbij ze zei dat haar dochter die het overleefd had “vroeg om gered te worden en dat ze het niet aan kon”. Ze vroeg ook aan de centralist om de politie te vragen haar niet neer te schieten omdat ze geen wapen had. Het volledige transcript is hier te lezen.
Treurig genoeg overleefde de lieve rustige boekliefhebbende Kelsey de aanval niet. Kiersten werd in de lucht gebracht voor een onmiddellijke spoedoperatie nadat ze was gevonden in de slaapkamer van het 
verlaten huis en overleefde het. Debra’s verklaring voor haar gruwelijke daden was dat ze “er kapot van was” over de scheiding en de voogdijstrijd over de kinderen. Haar ex-man, Lester Lee Jeter, verklaarde dat Debra “dacht dat als zij zich zo voelde, wij ons allemaal zo moesten voelen en dat zij al onze pijn weg wilde nemen”. Na het accepteren van een pleidooi waarin ze schuldig pleitte aan moord en poging tot moord op 27 mei 2010, werd Debra Jeter veroordeeld tot levenslang zonder vervroegde vrijlating. De deal voorkwam de mogelijkheid van de doodstraf en spaarde haar overlevende dochter van te moeten getuigen in de rechtbank.