Dingen gemeen hebben helpt zeker om bruggen te slaan. Als het gaat om vriendschappen, partnerschappen, zakendeals, noem maar op, als twee mensen echt van Californische broodjes houden – of misschien gewoon van Californië zelf – kan er gemakkelijker een gesprek op gang komen, en mogelijk nog iets meer. Maar hoe zit het als het gaat om landen? Sommige culturen zijn zo verschillend als dag en nacht. Als de mensen in de onderstaande tabel elkaar op een cocktailparty zouden ontmoeten, zouden ze op z’n minst de eerste letter van hun naam kunnen vergelijken. Hé, je moet ergens beginnen!
Hier zijn de tien landen die beginnen met de letter P, om u te helpen winnen bij uw volgende spel van trivia.
- Pakistan
- Philippijnen
- Polen
- Peru
- Portugal
- Papoea Nieuw Guinea
- Paraguay
- Palestijnse Staat
- Panama
- Palau
Pakistan
Pakistan ligt in Zuid-Azië en grenst aan Iran, Afghanistan, China, India en de Arabische Zee. De overgrote meerderheid van de inwoners van het land zijn moslims die behoren tot de soennitische sekte, de belangrijkste tak van de islam, en sommigen zijn ook shīʿitische moslims. Waar komt de naam van dit land vandaan? De naam is eigenlijk een acroniem dat een moslim propagandist genaamd Chaudhary Rahmat Ali bedacht in de jaren 1930. P staat voor Punjab, A voor Afghania, K voor Kashmir, en IS voor Indus-Sind. Stan betekent “land” of “plaats van” in het Perzisch. Het land kreeg zijn onafhankelijkheid van Groot-Brittannië op hetzelfde moment als India in 1947, en werd een apart land in tegenstelling tot een uitbreiding van zijn buurman in het oosten vanwege de hoge prevalentie van moslims, terwijl India is de thuisbasis van overwegend hindoes.
Filippijnen
De Filippijnen staan bekend om hun stranden en sappig fruit. Wat misschien niet zo bekend is, is het feit dat het land in 1521 werd vernoemd naar koning Filips II van Spanje, toen het gebied werd opgeëist door Ferdinand Magellan. Magellan was een Portugese ontdekkingsreiziger die door Spanje was ingehuurd om de wereld rond te reizen en te veroveren. Vóór deze gebeurtenis had de archipel van eilanden geen collectieve naam, maar wel een complexe en diverse politieke structuur met stadstaten die afhankelijk van taal en etniciteit trouw aan elkaar waren aangegaan.
De Filippijnen bleven onder Spaans bestuur tot het einde van de Spaans-Amerikaanse Oorlog in 1898, toen Spanje de Filippijnen, Guam en Puerto Rico voor 20 miljoen dollar aan de VS afstond. Daarvoor was er al een golf van pro-soevereiniteit ideologie door de Filippijnen gegaan, dus de bewoners van de kolonie stelden de overgang naar Amerikaans bestuur niet op prijs. De Filippijnse onafhankelijkheidsoorlog begon kort daarna, in 1899, duurde twee jaar en kostte duizenden mensen het leven; aan het eind van de oorlog bleven de Filippijnen onder Amerikaans bestuur. In 1935 werd de kolonie een autonoom gemenebest, met een plan om in de daaropvolgende decennia een onafhankelijk land te worden. De Filippijnen werden tijdens de Tweede Wereldoorlog kortstondig aangevallen door Japan, maar zij werden met Filippijnse hulp afgeslagen door de VS, en na de oorlog werden de Filippijnen in 1946 onafhankelijk.
Polen
In de loop van de geschiedenis heeft het gebied dat bekend staat als Polen vele namen gehad. Deze omvatten Rzeczpospolita, Sarmatië, Scythië, Polska, Polonia, Lehistan, Lenkija, en Lengyelorgszag, om er een paar te noemen. De naam “Polen” verwijst naar het feit dat de Polanen, een West-Slavische stam, rond de 9e eeuw leefden in het gebied dat nu bekend staat als West-Polen. Dit was in het stroomgebied van de rivier de Warta, tegenwoordig in het westen van Polen. Het woord “pool” is een Proto-Slavische term die “open gebied” of “vlakten” betekent, wat erop wijst dat de eerste Polen zogenaamde “mensen van de velden” waren.
De Poolse natie heeft de ontberingen van de geschiedenis doorstaan, en de Poolse cultuur is sterk en welomschreven. De kleine landbouwdorpjes werden in de Middeleeuwen vaak binnengevallen, van de Germanen tot de Mongolen, maar in de jaren 1500 werd het een grote staat met een zekere mate van macht. In de jaren 1800 was het land overgeleverd aan de grillen van grote, machtige naties als Rusland en Pruisen, en het herwon slechts kort zijn onafhankelijkheid voordat twee wereldoorlogen het land ernstige schade toebrachten. Vooral de Tweede Wereldoorlog was catastrofaal, omdat de nazi’s de Joodse bevolking van Polen bijna uitroeiden, evenals miljoenen van de niet-joodse bevolking. In de nasleep van die oorlog bleven zij decennia lang onder het totalitaire bewind van de Sovjet-Unie. Arbeiders leidden de strijd tegen de communistische regering tot deze uiteindelijk in 1989 ten val kwam en de weg vrijmaakte voor democratie in het land. Het land is nu lid van zowel de NAVO als de EU en heeft sterke banden met West-Europa.
Peru
Gelegen op de grenzen van Ecuador, Colombia, Brazilië, Bolivia en Chili in Zuid-Amerika, dankt Peru zijn naam aan een inheems Quechua-woord. Deze term betekent “land van overvloed”, verwijzend naar de rijkdommen van het Inca-volk dat dit gebied honderden jaren lang regeerde, mogelijk vanaf de jaren 1200 tot aan de kolonisatie door de Spanjaarden in 1535. De inheemse bevolking van Peru bleef onder Spaanse heerschappij terwijl de omliggende koloniën zich begonnen te verzamelen voor hun onafhankelijkheid in het begin van de 19e eeuw, totdat de Zuid-Amerikaanse revolutionair Simón Bolívar de kolonie naar de vrijheid leidde in 1824, maar de strijd eindigde daar niet.
Peru’s overgang van een kolonie naar een onafhankelijke staat was doorspekt met moeilijkheden. Het vertrek van Bolivar in 1826 liet een plaats achter aan de top van de staat die velen graag wilden opvullen. Peru maakte de kortstondige heerschappij van verschillende militaire leiders mee, en in de tweede helft van de 19e eeuw was het land verwikkeld in een nogal moeizame oorlog met Chili die blijvende schade had aan Peru’s financiële toestand. Rond de eeuwwisseling ontstonden er eindelijk gunstige omstandigheden voor de sociale verbetering van het land: de wens om zijn reputatie op het wereldtoneel te verbeteren, het begin van een achtenswaardige politieke scène en een toegenomen mineraalproduktie die tot economische winst leidde, zijn daar enkele van. Tegenwoordig wordt de economie van het land gediend door het toerisme, de natuurlijke minerale rijkdommen en de landbouw.
Portugal
Als onderdeel van Europa en het Iberisch schiereiland heeft de staat Portugal een sterke geschiedenis die bijna 1.000 jaar teruggaat. De naam Portugal betekent losjes “mooie haven”. Deze natie zou zijn vernoemd naar zijn tweede grootste stad, Porto, in het Latijn Portus Cale genoemd. “Portus’ kan in het Engels worden vertaald als ‘port’, en ‘Cale’ heeft verschillende definities. Sommigen zeggen dat het in het Latijn “warm” betekent, anderen zeggen dat het “rustig” betekent, en weer anderen zeggen dat het woord verwijst naar de Castro-bevolking, ook bekend als “Callaeci” of “Gallaeci”. Gezien het gematigde klimaat van Portugal is het echter gemakkelijk te begrijpen hoe de woorden waarschijnlijk verwijzen naar een warme, aangename, rustige zeehaven.
Honderden jaren lang werd het land geregeerd door een monarchie, tot 1911, toen een revolutie leidde tot de moord op de laatste koning, Manuel I, samen met zijn zoon. Portugal kreeg vervolgens te maken met verschillende autoritaire regeringen, met name onder de fascist Antonio Salazar, wiens bewind Portugal steeds dieper in de afgrond stortte en in de weinige koloniën die het toen nog had, voor erbarmelijke omstandigheden zorgde die tot opstand leidden en de dood van duizenden Portugese soldaten. In 1974 volgde een politieke staatsgreep en een revolutie die de heersende klasse omverwierp en ruimte maakte voor socialistische en marxistische partijen om het toneel te betreden en de leemten op te vullen. Wat volgde was een periode van dekolonisatie, aanhoudende strijd tegen corrupt leiderschap in de politiek en arbeidersvakbonden, en uiteindelijk stabilisatie in de 21e eeuw.
Papoea-Nieuw-Guinea
De naam “Papoea-Nieuw-Guinea” heeft een ietwat eenvoudige oorsprong. Het land kreeg zijn huidige naam in de jaren 1500 toen de Portugese ontdekkingsreiziger Jorge de Meneses het voor het eerst ontdekte. De Meneses verwees naar een van de eilanden als de “Ilhas dos Papuas”, wat enigszins oneerbiedig vertaald neerkomt op het “land van de donzigharige mensen”. Enkele tientallen jaren later kwam een andere ontdekkingsreiziger, deze keer uit Spanje, naar de eilanden en noemde het Nieuw-Guinea, omdat hij vond dat de mensen, die van Melanesische afkomst waren, leken op die welke hij in Guinea in Afrika had gezien. Vandaar dat we nu “Papoea Nieuw Guinea” hebben.
Het land Papoea-Nieuw-Guinea beslaat de ene helft van het eiland dat Nieuw-Guinea heet, samen met kleinere eilanden in de buurt ervan. De andere helft van Nieuw-Guinea, aan de westkant, bestaat uit de Indonesische provincies Papoea en West-Papoea. Het eiland werd reeds 50.000 jaar geleden bewoond, en er zijn bewijzen van uitgebreide landbouw die dateren van 7.000 jaar geleden. De inheemse volkeren van de eilanden die nu Papoea-Nieuw-Guinea vormen, leefden als geïsoleerde stammen, kort waargenomen door sommigen zoals De Meneses, totdat de Nederlanders in 1828 het westelijke deel van Nieuw-Guinea als hun kolonie opeisten, waarmee het kolonisatieproces van het eiland en de omliggende gebieden begon. Het zuidoostelijke deel van het eiland werd later in de 19e eeuw door de Britten opgeëist, en de Duitse Nieuw-Guinea Compagnie begon in 1884 met het beheer van het resterende deel van het eiland. Interessant is dat het in beide Wereldoorlogen een strijdtoneel was, en als gevolg daarvan nam Australië het Duitse deel van het eiland over.
Na de Tweede Wereldoorlog bereidden de Australiërs de bevolking van hun deel van Nieuw-Guinea voor op een proces van dekolonisatie, een lange overgang die onderwijs, verbetering van de medische en sociale dienstverlening en de ontwikkeling van politieke structuren omvatte. In 1973 verkreeg het gebied zelfbestuur en in 1973 volledige onafhankelijkheid. Sindsdien heeft het land moeite om zich op het wereldtoneel te doen gelden en de bevolking, waarvan de meerderheid nog steeds op het platteland woont, te moderniseren.
Paraguay
Paraguay is een door land ingesloten land in Zuid-Amerika, gelegen tussen Brazilië, Bolivia, en Argentinië. De naam zou afkomstig zijn van de Guaraní-taal van het volk. Daarin betekent “para” “water” en “guay” “geboorte”. Het land zou zijn vernoemd naar zijn belangrijkste waterweg, de Paraguay-rivier, waar veel van het water van het land vandaan komt, een steunpilaar voor het leven.
Het Guaraní-volk leefde duizenden jaren in de bossen van het huidige Paraguay, waar het maïs verbouwde, jaagde en viste en in semi-nomadische stammen leefde. Spaanse kolonisten op zoek naar goud vestigden zich in het midden van de 15e eeuw enigszins vreedzaam onder de Guaraní van het gebied. De twee etnische groepen vermengden zich aanzienlijk en werden wat nu de plattelandsbevolking van Paraguay is, die zich nog steeds sterk identificeert met zijn Guaraní-cultuur. De missies van de Jezuïeten, die in de jaren 1600 arriveerden, waren een belangrijke kracht in het overbrengen van de Guaraní naar het Christendom en de Europese leefwijzen en domineerden vele jaren totdat hun invloed in de regio in 1776 werd verslagen. Het Viceroyalty van Río de la Plata werd geboren, met Buenos Aires als hoofdstad, en Paraguay maakte deel uit van deze Spaanse staat.
Paraguayanen namen de dwang van de nieuwe staat kwalijk, en toen zij Buenos Aires moesten verdedigen tegen de Portugezen uit Brazilië, pleegden zij een staatsgreep en riepen in 1811 hun onafhankelijkheid uit. Zoals bij veel andere landen op deze lijst verliep de onafhankelijkheid de rest van de geschiedenis niet van een leien dakje. Het land bleef de eerste 29 jaar van zijn bestaan onder de dictatuur van het Francia-regime, na wiens dood de politieke klasse, die onder het autoritaire bewind niet de kans had gekregen haar machtsspieren te laten gelden, poogde het land te moderniseren. Na verschillende oorlogen, een nieuwe autoritaire regering en tenslotte een staatsgreep in 1989 drong de democratie langzaam door in het land. Vandaag is de sojaproductie een belangrijke motor van hun economie, samen met bosbouw en visserij.
Palestijnse staat
Palestina werd in 1988 officieel als staat erkend door de Verenigde Naties, en sindsdien hebben vele andere organisaties en landen dit voorbeeld gevolgd. Het ligt op een klein stukje land in het Midden-Oosten en zijn naam zou afkomstig zijn van het woord “Philistia”. Dit label verwijst naar de Filistijnen die in de 12e eeuw voor Christus in dit gebied woonden.
Het gebied waarin Palestina ligt is zeer omstreden en is de locatie geweest van gewelddadige landconfiscaties. Het omringende Israël beweert dat het gebied rechtmatig van hen is vanwege de betekenis ervan voor het jodendom, maar het gebied is ook belangrijk voor zowel het christendom als de islam. Een groot deel van het land wordt wereldwijd erkend als Israël, waartegen de Arabische bevolking van Palestina en haar bondgenoten zich verzetten. Alleen de tijd zal leren hoe het decennia durende conflict zal worden opgelost, als het al wordt opgelost.
Panama
Ja, Panama is een van die kleine stukken land die Midden-Amerika vormen en Noord- en Zuid-Amerika met elkaar verbinden. Dankzij het Panamakanaal, een kunstmatig aangelegde waterweg, kunnen schepen van de Stille Oceaan naar de Atlantische Caraïbische Zee varen zonder helemaal naar beneden en rond Zuid-Amerika te hoeven varen.
De naam “Panama” zou afkomstig zijn van een inheems woord dat “overvloed aan vis” betekent, afkomstig van de eerste bewoners van het land. Deze voormalige Spaanse kolonie heeft gedurende haar bestaan aanzienlijke Amerikaanse invloed gehad, en het is nu een smeltkroes van inheemse, Spaanse en Amerikaanse/Engelse taal, cultuur en tradities.
Palau
Een land dat bestaat uit honderden koraal- en vulkanische eilanden in de Stille Oceaan, Palau is een piepklein stukje tropisch paradijs. Landbouw, samen met visserij en toerisme zorgen voor de werking van dit land, en de Amerikaanse dollar is de officiële munteenheid. Dit gebied vertoont tekenen van een levendige gemeenschap vóór het contact met westerlingen. Die eerste contacten in de jaren 1800 waren sporadisch en klein, maar walvisvaarders en handelaars brachten ziekten mee en lieten vuurwapens achter, twee zaken die bijdroegen tot een aantal sterfgevallen op de eilanden. Na bestuur door de Amerikaanse marine werd het in 1947 deel van het VN-Trustgebied van de eilanden in de Stille Oceaan, nog steeds onder Amerikaans bestuur. Het kreeg intern zelfbestuur in 1981, hetzelfde jaar dat het zijn eigen grondwet aannam, en in 1994 werd het een onafhankelijke staat in vrije associatie met de VS.
Zoals bij elke familiegeschiedenis, zijn sommige feiten betreffende de oorsprong van de naam van een land gemakkelijk te achterhalen. Andere daarentegen zijn nog steeds omstreden of kunnen verloren zijn gegaan in de zonsondergang van gisteren, om nooit echt bekend te worden. Wat wel bekend is, is dat elk land, klein of groot, rijk of arm, iets interessants heeft over hoe het is ontstaan, zelfs als het begint met de letter P.