Changes lead researchers to seek new survey of park waters
By Ry Rivard
As climate change ripples across the Adirondacks, researchers and activists are worried they don’t know what warming water is doing to fish in the region’s thousands of lakes and ponds.
Now they’re looking to an old problem for a solution.
W latach 80-tych, kwaśne deszcze kaleczyły jeziora w całym Adirondacks, ale nikt nie był pewien jak bardzo.
Aby się tego dowiedzieć, stan pomógł rozpocząć masowe badanie szkód. Niezwykły wysiłek, niepodobny do żadnego innego podjętego wcześniej lub później, wysłał badaczy przez lasy, przez mokradła i góry, aby zmierzyć, pobrać próbki i łowić ryby z połowy jezior regionu w ciągu zaledwie czterech lat.
W latach 1984-1987 wspierana przez państwo Adirondack Lake Survey Corp. odwiedziła 1,469 jezior i stawów szukając wzorców w geologii, chemii i życiu każdego jeziora.
Badacze odkryli, że kwaśne deszcze opróżniły ryby z co najmniej 100 jezior i stawów. Odkrycia pomogły przekształcić obraz Adirondack Park, z dziewiczej ostoi poza światem do delikatnej części tego świata. Praca ta wpłynęła również na zmiany wprowadzone przez Kongres do federalnej ustawy Clean Air Act w 1990 roku, które od tego czasu pomogły ograniczyć kwaśne deszcze.
Teraz, trzy dekady później, ograniczone skupienie korporacji badawczej pozostało na pozostałościach po kwaśnych deszczach. Nawet ta misja jest zagrożona dalszym kurczeniem się z powodu cięć budżetowych.
W tym samym czasie zmiany klimatu stały się zauważalne, a inne zagrożenia, takie jak odpływ soli drogowej i gatunki inwazyjne, stały się oczywiste.
To skłoniło badaczy i aktywistów pracujących z istniejącym zespołem badania jezior do wezwania państwa do tyłu innego badania setek jezior, aby dowiedzieć się, co się w nich dzieje. Spotkali się z gubernatorem personelu ochrony środowiska, Departamentu Ochrony Środowiska wykonawców i liderów legislacyjnych o it.
Podejrzewają, że nowe fale zniszczenia spowodowane przez ocieplenie i nowe zanieczyszczenia zajmują miejsce kwaśnego deszczu. Jak ryby zimnowodne, takie jak pstrąg, przetrwają w cieplejszych wodach? Czy cieplejsze lub bardziej słone wody powodują zamykanie jezior? Dlaczego jeziora wydają się coraz bardziej brązowe?
„Czego nie wiemy?” powiedział Willie Janeway, szef Rady Adirondack, a także zarządu, który nadzoruje korporację badawczą.
Rada i korporacja badawcza są częścią grupy naciskającej na trzyletni plan odwiedzenia kilkuset jezior.
W ośmiostronicowej propozycji, grupa argumentuje, że zmiany klimatyczne są największym zagrożeniem, ponieważ zmienią temperatury, wzorce opadów deszczu i śniegu, pokrywę lodową, odpływy i ograniczą zasięg pstrąga. Ale te zmiany mieszają się z utrzymującymi się skutkami kwaśnych deszczy i nowszymi zagrożeniami, takimi jak sól i nieszczelne systemy septyczne. „Wiele jezior jest narażonych na dwa lub więcej głównych stresorów jednocześnie, podnosząc perspektywę głębokich zmian w ich biologii, chemii i fizyce,” argumentuje grupa.
W swego rodzaju najgorszym scenariuszu, ocieplające się jezioro wypełnione solą przestałoby krążyć – i mieszać głębokie i płytkie wody – każdego roku i stałoby się zastałe, pokryte toksycznymi algami, które żywią się gulaszem ze ścieków. Naukowcy mają nadzieję, że wychodząc na zewnątrz, mogą znaleźć jeziora, zanim się zawalą, a nie po tym, jak jest już za późno.
Nowe badanie, zwane 21st Century Adirondack Lake Survey, może kosztować około 6 milionów dolarów. Więc nie jest jasne, czy ktoś może dostać stan zainteresowany, zwłaszcza z jego budżetu teraz w strzępach. Nawet tak, zespół naukowców w kolejce do pracy nad projektem, jeśli to było kiedykolwiek finansowane, jest kto jest kim z instytucji, które badają wodę w upstate New York-Cornell University, Paul Smith’s College, Rensselaer Polytechnic Institute, State University of New York, Syracuse University i U.S. Geological Survey, między innymi.
To nie jest tak, jakby nikt nie robi żadnej z tych prac: Paul Smith’s College’s Adirondack Watershed Institute, na przykład, corocznie testuje jakość wody w prawie 70 jeziorach. Rensselaer intensywnie bada jezioro George.
Ale wiele z tych badań – przez profesorów i studentów, grupy środowiskowe lub stowarzyszenia jezior tu i tam – tworzy mozaikę danych o jeziorach Adirondack, które nie malują większego obrazu całego parku waterways.
Luki rosną między tym, co naukowcy wiedzieli podczas rozkwitu badań nad kwaśnymi deszczami, a tym, co wiedzą o obecnych zagrożeniach. Badanie 1980s zebrane szczegóły chemikaliów w jeziorze, temperatura jeziora i ryb znalezionych tam.
Kilka lat temu, Taylor Leach, wtedy badacz podoktorskich w Rensselaer, próbował cobble razem pełny obraz chemii jeziora i życia jeziora przy użyciu danych z różnych badaczy, którzy robili jedną rzecz, ale nie inny.
Znalazła „bałagan”.
Korporacja badania miał nowe dane chemiczne, ale nie nowe dane na temat ryb lub co jedzą, jak zooplankton. Leach zwróciła się do Adirondack Effects Assessment Program, nieistniejącego już programu wspieranego niegdyś przez rząd federalny, aby uzyskać dane na temat życia w jeziorze.
Dzwoniła do ludzi, którzy odeszli na emeryturę ze stanu, aby dowiedzieć się, w jaki sposób pobierali próbki lata temu, aby mogła porównać to z próbkami pobranymi niedawno. Wróciła do starych dokumentów, aby przeklasyfikować niektóre małe żyjątka wodne, które zostały oznaczone jako jedna rzecz wtedy, a teraz nazywane są inną rzeczą.
W końcu była w stanie zmontować większy obraz „długoterminowych” warunków w 28 jeziorach.
To jest 1% jezior i stawów w Adirondacks. Wiarygodne informacje, które opublikowała również obejmują tylko dwie dekady, niektóre z nich kończą się, gdy jeden program przestał zbierać dane na temat życia wodnego.
Choć może być trudno powiązać wszystkie wątki razem, niemożliwe jest zastąpienie brakującego sznurka.
„Kiedy przegapisz punkt danych, nie możesz wrócić i go zebrać”, powiedział Leach.
Po swoim wielkim badaniu kwaśnych deszczy w latach 80-tych, korporacja badawcza kontynuowała pobieranie próbek z 52 stawów każdego miesiąca – zadanie, które kiedyś wymagało przejechania ponad 4000 mil samochodem, 40 mil pieszo lub rowerem i 160 mil lub więcej helikopterem – aż do momentu, gdy stanęła w obliczu cięć budżetowych.
Teraz, chociaż, badanie patrzy tylko na 37 stawów i pobiera próbki tylko sezonowo, a nie miesięcznie.
Adirondack Explorer
Zaprenumeruj magazyn
Częścią powodu cięć jest to, że kwaśne deszcze, pierwotny cel badania, nie są tak dużym problemem. A to, co znajduje, to dobre wieści, jak powolna odbudowa jezior Adirondack.
„To nie jest zły problem mieć, znalezienie wód, które są rzeczywiście robi dobrze, w przeciwieństwie do wód, które nie są,” powiedział Philip Snyder, kierownik laboratorium badania.
Charles Driscoll, profesor z Syracuse, który użył danych z badania z lat 80-tych, aby pomóc napisać główną analizę wpływu kwaśnych deszczy na ryby, powiedział, że korporacja nie zmieniła swojego monitoringu, aby spojrzeć na nowe problemy, takie jak zmiany klimatyczne.
„Myślę, że jeśli Adirondack Lake Survey Corp. był proaktywny oni byliby myśląc o pivoting w kierunku bardziej pojawiających się problemów,” he said.
Now, wydaje się, są. W Adirondacks, co kilka dekad, jest nowe badanie, aby poradzić sobie z nowym problemem. Pierwsze, rozpoczęte przez państwo w późnych latach 20-tych i wczesnych 30-tych, dotyczyło obaw związanych z wyrębem lasu i jego wpływem na ryby. W latach 70-tych rozpoczęto badania nad wpływem deszczu na ryby. Paul Smith’s College w bieżącej pracy przechwytuje wyraźne oznaki wycieków septycznych i soli drogowej.
„Nie sądzę, że kiedykolwiek znajdziesz wiele innych miejsc na świecie, gdzie wiemy tak dużo, jak wiemy,” powiedział Cliff Kraft, dyrektor Cornell’s Adirondack Fishery Research Program. Ale to nie wystarczy, aby dowiedzieć się, jak bardzo rzeczy zmieniają się right now.
Nawet jeśli naukowcy znaleźli straszne skutki, Kraft zastanawia się, co to może mieć znaczenie w obecnym klimacie politycznym. Podczas gdy badania nad kwaśnym deszczem pomogły kierować decydentami, badania nad klimatem jak dotąd nie zrobiły tyle na poziomie federalnym, gdzie prawodawcy przedłożyli krótkoterminową działalność gospodarczą nad naukę.
„Szczerze mówiąc, żyję w świecie – wszyscy żyjemy w świecie teraz – gdzie masz 100,000 ludzi umierających, a ludzie patrzą na to i mówią, 'Co powinniśmy z tym zrobić, cóż, może powinniśmy iść na plażę,'” Kraft powiedział w Zoom wideokonferencji właśnie jako żniwo śmierci z epidemii koronawirusa przekroczyło 100,000 Amerykanów.
Peter McIntyre, który odziedziczy program rybołówstwa w Cornell kiedy Kraft emerytury, był bardziej optymistyczny, że złe wieści mogą być zamienione w dobrą politykę.
Prawie teraz, istnieją pewne zasady kciuka dla jezior dotkniętych przez ocieplenie wód. Jeśli naukowcy mogliby upewnić się, że mają rację, mogliby stworzyć pracę, która pokazuje, jak podatne na zanieczyszczenia mogą być niektóre jeziora. Oznacza to, że miasta i wsie mogłyby rozprawić się z nieszczelnymi szambami, zanim jeziora stałyby się niebezpiecznie toksyczne – lub pokazać, że inne mogą być w porządku, tak jak są.
Praca mogłaby również pomóc państwu zorientować się, które jeziora są warte zarybienia jako wody ciepłe, lub pomóc wymyślić rasy pstrągów zdolnych do radzenia sobie z cieplejszymi wodami.
„Jezioro nie jest jeziorem nie jest jeziorem,” McIntyre powiedział. „To naprawdę zależy od szczegółów, jak to jezioro działa”
.