Inleiding: Informatie over de prevalentie van blootstelling aan lood is essentieel om een efficiënt volksgezondheidsbeleid te formuleren. De ontwikkelde landen hebben een succesvol overheidsbeleid gevoerd voor de preventie en beheersing van loodvergiftiging. In de Verenigde Staten, Canada, Japan en de Europese Unie, bijvoorbeeld, tonen periodiek herhaalde prevalentiestudies aan dat de bloedloodgehalten (BLL’s) bij kinderen over het algemeen zijn gedaald. Hoewel de BLL’s van Latino-kinderen in de VS de laatste jaren ook zijn gedaald, blijft het geometrisch gemiddelde hoger dan dat van blanke kinderen. Er is weinig bekend over de blootstelling aan lood bij kinderen in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied (LAC). In dit overzicht beantwoorden we twee vragen: Wat is er momenteel bekend over loodbronnen en -niveaus bij kinderen in LAC? Bestaat er overheidsbeleid om de blootstelling van kinderen aan lood in LAC te voorkomen?
Methode: We voerden een literatuuronderzoek uit over de periode van januari 2000 tot maart 2014 in de PubMed- en Lilacs-databases om Engelstalige, Portugeestalige en Spaanstalige studies te verkrijgen die de prevalentie van BLL’s rapporteerden bij kinderen van 0-18 jaar die in LAC-landen wonen. Er werd geen specifieke analysemethode geselecteerd, en gezien de schaarste aan gegevens, was de studie zeer inclusief.
Resultaten: Zesenvijftig papers werden geselecteerd uit 16 verschillende LAC-landen. De BLL’s van kinderen die in deze review werden gevonden, zijn hoog (≥10μg/dL) in vergelijking met BLL’s voor dezelfde leeftijdsgroep in de VS. De meeste studies meldden echter een associatie met een soort “lood hot spot”, waar kinderen kunnen worden blootgesteld aan loodniveaus die vergelijkbaar zijn met die van beroepsomgevingen. Alleen Peru en Mexico rapporteerden BLL’s bij kinderen uit bevolkingsonderzoek.
Conclusies: De meeste BLL’s prevalentiestudies uitgevoerd in LAC waren in gebieden met bekende emissiebronnen. Het percentage kinderen dat risico loopt op loodvergiftiging in LAC is onbekend, en wordt waarschijnlijk onderschat. Er is dus dringend behoefte aan een volksgezondheidsbeleid om loodvergiftiging te kwantificeren en te voorkomen, met name door prioriteit te geven aan de identificatie en controle van “hot spots”.