Alternatywne środki transportu
Dostępność środków transportu innych niż samochód jest jednym z najważniejszych sposobów utrzymania mobilności osób starszych. Takie opcje pozwalają osobom starszym na podróżowanie. Realne opcje transportowe muszą zapewniać możliwości spontanicznego podróżowania i elastyczność w wyborze środków transportu, aby umożliwić starszym użytkownikom dotarcie do pożądanych celów. Takie opcje muszą zapewnić, że cały łańcuch podróży jest odpowiedni dla osób starszych, biorąc pod uwagę ich możliwości i ograniczenia. Oznacza to, że powinny być one przystępne cenowo i dostępne.
Alternatywą dla samochodu są często usługi transportu lokalnego i paratranzytu (Dial-a-Ride). Mogą one być użyteczne, chociaż wadą tych usług jest to, że często wymagają wcześniejszej rezerwacji. Rzadko pozwalają na spontaniczne podróże, takie jak te, które są możliwe samochodem lub pieszo. Napędzane wózki inwalidzkie, skutery i wózki golfowe stanowią kolejną klasę alternatywnych środków transportu, które nie wymagają prawa jazdy. Pojazdy te pozwalają na spontaniczne podróże i są wykorzystywane do przejazdów na odległość do około 4 km, które odbywają się w sprzyjających warunkach pogodowych. Żadna pojedyncza forma transportu nie zapewnia mobilności wszystkim ludziom w każdych okolicznościach. Potrzebna jest rodzina usług, która umożliwia podróżnym wybór tej, która najlepiej odpowiada ich wymaganiom dla danej podróży. Usługi te obejmują:
- Konwencjonalne usługi transportu publicznego, które są dostępne dla pasażerów na wózkach inwalidzkich, jeśli to możliwe.
- Trasy autobusowe wykorzystujące małe pojazdy, które zabierają i wysadzają pasażerów w pobliżu miejsca początkowego i docelowego. Usługa ta jest szczególnie odpowiednia dla obszarów, gdzie popyt jest niski (np. na obszarach wiejskich).
- Taksówki konwencjonalne, często z dopłatami ze strony użytkownika w celu obniżenia ceny przejazdu
- Usługa Dial-a-Ride w zakresie podróży „od drzwi do drzwi” dla pasażerów wymagających pomocy i/lub korzystających z wózka inwalidzkiego, których nie można przewieźć taksówką lub autobusem przystosowanym do potrzeb osób niepełnosprawnych
- Dostępna infrastruktura dla pieszych umożliwiająca dostęp do wszystkich usług transportowych oraz odbywanie podróży w całości pieszo lub za pomocą (napędzanego) wózka inwalidzkiego lub skutera.
.