Kurkcambium

Kurkcambium (pl. cambia of cambiums) is een weefsel dat bij veel vaatplanten voorkomt als onderdeel van de epidermis. Het is een van de vele lagen van de schors, tussen de kurk en het primaire floëem. Het kurkcambium is een laterale meristeem en is verantwoordelijk voor de secundaire groei die de epidermis in wortels en stengels vervangt. Het wordt aangetroffen bij houtachtige en veel kruidachtige dicots, gymnospermen en sommige monocots (monocots hebben gewoonlijk geen secundaire groei). Het is een van de meristemen van de plant – de reeks weefsels bestaande uit embryonale schijfcellen (onvolledig gedifferentieerd) van waaruit de plant groeit. De functie van het kurkcambium is de productie van de kurk, een taai beschermend materiaal.

Kurkcambium van houtachtige stam (Tilia). Het verschilt van het hoofdvasculaire cambium, dat de ring is tussen het hout (xyleem) aan de binnenkant (bovenkant) en de rode bast (floëem) daarbuiten.

Synoniemen voor kurkcambium zijn schorscambium, pericambium en phellogen. Phellogen wordt gedefinieerd als de meristematische cellaag die verantwoordelijk is voor de ontwikkeling van de peridermis. Cellen die van daaruit naar binnen groeien worden phelloderm genoemd, en cellen die zich naar buiten ontwikkelen worden phellem of kurk genoemd (zie gelijkenis met vasculair cambium). De peridermis bestaat dus uit drie verschillende lagen:

  • phelloderm – binnenzijde van het kurkcambium; samengesteld uit levende parenchymcellen
  • phellogen (kurkcambium) – meristeem waaruit de periderm ontstaat
  • phellem (kurk) – dood bij rijpheid; luchtgevuld beschermend weefsel aan de buitenkant

Groei en ontwikkeling van kurkcambium is zeer variabel tussen verschillende soorten, en is ook sterk afhankelijk van leeftijd en groeiomstandigheden, zoals kan worden waargenomen aan de verschillende oppervlakken van schors, die glad, gekloven, getand, geschubd of afschilferend kunnen zijn.

Plaats een reactie