Kardiochirurdzy przyjmują techniki, aby uczynić operację bardziej atrakcyjną i zapewnić lepsze wyniki dla pacjentów — niektórzy z nich w przeciwnym razie mieliby możliwość przejścia na drogę przezcewnikową.
Chirurdzy podnoszą poprzeczkę w chirurgicznej wymianie zastawki aortalnej (SAVR) częściowo dzięki lekcjom wyniesionym z pracowni cewnikowej, jak zauważył Michael Reardon, MD, z Houston Methodist DeBakey Heart and Vascular Center, podczas sesji na spotkaniu TVT w zeszłym miesiącu, poświęconej analizom prób PARTNER 3 i Evolut Low Risk.
Te zmieniające grę próby przezcewnikowej wymiany zastawki aortalnej (TAVR) u pacjentów niskiego ryzyka ze stenozą aortalną pokazały, że grupa chirurgiczna otrzymuje większe zastawki niż w poprzednich próbach.
„Niedopasowanie ma negatywny wpływ na przeżycie, tolerancję wysiłku, ponowną hospitalizację i strukturalne pogorszenie zastawki. Unikanie go jest ważne, a większe zastawki pomagają to osiągnąć. Jest to jeden ze sposobów, w jaki TAVR sprawił, że chirurdzy dążą do bycia lepszymi”, Reardon powiedział MedPage Today.
Co więcej, młodsi pacjenci mogą również korzystać z większych chirurgicznych zastawek bioprotetycznych, biorąc pod uwagę możliwość późniejszej potrzeby zastawki w zastawce, powiedział Michael Mack, MD, z Baylor Scott & White The Heart Hospital w Plano, Texas, i przeszły prezes Society for Thoracic Surgeons.
„TAVR ponownie skupił chirurgów na wielu obszarach, w tym na poprawie wyników chirurgicznych w zakresie migotania przedsionków, transfuzji i uszkodzenia nerek. TAVR przekonał również wielu chirurgów aortalnych, że wszyscy SAVR powinni najpierw otrzymać angiografię CT na poziomie TAVR, aby umożliwić planowanie lepszej procedury”, dodał Reardon w wywiadzie.
Inną techniką zyskującą na popularności jest pomostowanie aortalno-wieńcowe w zamkniętej klatce piersiowej — znane jako całkowicie endoskopowa operacja pomostowania aortalno-wieńcowego (TECAB) — wykonywane endoskopowo przez robota.
Przeszczepienie lewej tętnicy sutkowej wewnętrznej (LIMA) do lewej tętnicy zstępującej przedniej (LAD) było „największą korzyścią” pomostowania aortalno-wieńcowego (CABG) i jest tym, co sprawia, że jest ono lepsze niż przezskórna interwencja wieńcowa (PCI) dla tego naczynia, według Macka, który jest również byłym prezesem Międzynarodowego Towarzystwa Kardiochirurgii Minimalnie Inwazyjnej.
„Problem w tym, że nadal wymaga to operacji”, powiedział. Mniej inwazyjne podejście TECAB, niewymagające rozsuwania żeber ani żadnych większych nacięć klatki piersiowej, może zatem sprawić, że CABG będzie bardziej atrakcyjne dla pacjentów.
„Minimalnie inwazyjna operacja LIMA do LAD ze stentowaniem innych naczyń jako hybryda ma pewien sens w przypadku choroby proksymalnej LAD. Poza LAD, stentowanie wydaje się być mniej więcej tak samo dobre,” skomentował Reardon.
TECAB istnieje od 2 dekad, ale dopiero niedawno dotarł do stanu Nowy Jork, na przykład. Two heart surgeons performed it for the first time there in late May at Mount Sinai St. Luke’s in New York City.
„All other things being equal, patients and referring physicians will always prefer the less invasive approach as long as the outcomes are roughly the same,” Mack said. „A te wyniki są głównie krótkoterminowe.”
„Przykład LIMA do LAD dobrze to ilustruje. Nawet jeśli ich przeżycie jest lepsze w przypadku LIMA do LAD 10 i 20 lat w dół linii, krótkoterminowe wyniki są takie same i dlatego pacjenci wolą PCI,” powiedział MedPage Today.
-
Nicole Lou jest reporterem MedPage Today, gdzie zajmuje się wiadomościami z dziedziny kardiologii i innymi wydarzeniami w medycynie. Śledź
.