Purdue University

Jednym z głównych celów laboratorium OHAIRE jest badanie unikalnych interakcji między osobami z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (ASD) a zwierzętami.

Dowiedz się więcej o bieżących badaniach laboratorium OHAIRE na ten temat.

Przeczytaj opublikowane badania laboratorium OHAIRE na ten temat.

Co to jest spektrum zaburzeń autystycznych?

Zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD) są określane mianem spektrum, ponieważ odzwierciedlają dużą różnorodność nasilenia objawów i zdolności intelektualnych. Głównymi objawami ASD są wyzwania w interakcjach społecznych oraz ograniczone, powtarzające się zachowania i zainteresowania. Szacuje się, że 1 na 59 dzieci w USA cierpi na ASD.

Dlaczego warto włączyć zwierzęta do interwencji w autyzmie?

Istnieje kilka sugerowanych powodów, dla których zwierzęta mogą być cenne w interwencji w autyzmie dla niektórych osób.

1. Ułatwienia społeczne: Dowody wskazują na potencjalny efekt „ułatwień społecznych” ze strony zwierząt. Ludzie mogą być bardziej skłonni do zaangażowania społecznego, gdy są w obecności zwierząt. Efekt ten może odnosić się do wyzwań społecznych, które osoby z autyzmem napotykają w swoim codziennym życiu. Badania wykazały, że dzieci z autyzmem nie tylko interakcji bardziej społecznie z rówieśnikami w obecności zwierząt, ale także uśmiech więcej .
2. Koncentracja uwagi: Zwierzęta są często poszukiwane za ich zdolność do zapewnienia pozytywnego zewnętrznego skupienia uwagi. Na przykład, jedno badanie wykazało, że dzieci z autyzmem patrzył dłużej na twarze psów niż twarze ludzi . Obecność zwierząt może być zatem sposobem na utrzymanie uwagi dziecka na interwencję.
3. Nieosądzający towarzysze: Zwierzęta są postrzegane jako nieosądzające towarzystwo. Ten element interwencji z udziałem zwierząt jest szczególnie ważny dla dzieci z autyzmem, które są czasem bardziej narażone na stres i zastraszanie przez rówieśników, szczególnie w wieku szkolnym.

Jak często zwierzęta są wykorzystywane w interwencji w autyzmie?

Pomysł, że zwierzęta mogą przynieść korzyści dzieciom i dorosłym z autyzmem jest powszechny, a historie zwierząt pomagających ludziom przezwyciężyć wyzwania związane z autyzmem są często opisywane w mediach. W jednym z badań oszacowano, że prawie 25% rodzin dzieci z autyzmem uczestniczyło w jakiejś formie interwencji wspomaganej przez zwierzęta

Zwierzęta są obecne w życiu osób z autyzmem na wiele sposobów, od zwierząt domowych do interwencji o różnej strukturze, celach i gatunkach zwierząt. Główne rodzaje interwencji wspomaganych przez zwierzęta to zajęcia wspomagane przez zwierzęta, terapia wspomagana przez zwierzęta, edukacja wspomagana przez zwierzęta oraz zapewnienie zwierząt towarzyszących.

Czy badania wspierają interwencję wspomaganą przez zwierzęta w autyzmie?

Prowadzenie badań jest najlepszym sposobem rozwoju i oceny skutecznych i wiarygodnych interwencji, takich jak interwencja wspomagana przez zwierzęta. Badania mogą ocenić wyniki konkretnego programu i porównać wiele metodologii.

Podążając za entuzjazmem opinii publicznej dla interwencji z udziałem zwierząt w autyzmie, coraz więcej zespołów badawczych zaczęło badać wpływ zwierząt na osoby z autyzmem. W miarę powstawania tej dziedziny badań, nasza grupa badawcza w laboratorium OHAIRE przeprowadziła dwa przeglądy literatury naukowej i znalazła rosnącą liczbę badań na ten temat.

Nasze przeglądy systematyczne wykazały, że pomimo pozytywnych wyników, wiele wczesnych badań nad skutkami interwencji wspomaganych przez zwierzęta dla autyzmu charakteryzowało się brakiem rygoru naukowego, małą liczebnością próby, złymi projektami badań lub stronniczością badaczy. Jednak w ostatnich latach obserwuje się wzrost liczby wysokiej jakości badań nad interwencjami z udziałem zwierząt w autyzmie. Ponieważ prowadzone są rygorystyczne badania, a ich wyniki są udostępniane, interwencja z udziałem zwierząt w autyzmie jest lepiej rozumiana pod względem korzyści i ograniczeń.

Rysunek: Liczba badań naukowych dotyczących interwencji wspomaganej zwierzętami w autyzmie wzrosła w czasie.

Co robimy w laboratorium OHAIRE?

W laboratorium OHAIRE dążymy do prowadzenia i współpracy nad wysokiej jakości badaniami w celu zrozumienia efektów interwencji wspomaganej zwierzętami w autyzmie. Nasze zaangażowanie w prowadzenie silnych badań naukowych obejmuje rozwijanie starannie zaprojektowanych badań, stosowanie najnowocześniejszych protokołów i bezstronnych pomiarów oraz rygorystyczne przedstawianie naszych wyników w recenzowanych czasopismach i na międzynarodowych konferencjach.

Metodologia: Prowadzenie wysokiej jakości badań wymaga stosowania wysokiej jakości narzędzi. Jeśli chodzi o ocenę efektów interwencji, podstawowym źródłem wyników są kwestionariusze. W laboratorium OHAIRE uważamy, że chociaż kwestionariusze są użytecznym narzędziem do uzyskania osobistych spostrzeżeń od rodzin i opiekunów dzieci z autyzmem, to inne obiektywne środki mogą ujawnić bogatszy, potencjalnie mniej stronniczy obraz efektów interwencji. Dlatego w naszych badaniach oprócz danych kwestionariuszowych wykorzystujemy również dane fizjologiczne i behawioralne. W szczególności, opracowaliśmy narzędzie do kodowania zachowań: Observation of Human-Animal Interaction for Research (OHAIRE), którego zadaniem jest uchwycenie zmian w zachowaniu spowodowanych interwencją. Badamy również mechanizmy fizjologiczne leżące u podstaw interakcji zwierząt poprzez włączenie oceny systemu reakcji na stres (np. aktywność elektrodermalna, kortyzol ślinowy).

Wyniki: Nasza grupa badawcza pracowała nad badaniem efektów wielu gatunków i rodzajów interwencji w autyzmie, w tym świnek morskich jako zwierząt domowych w klasie, terapeutycznej jazdy konnej, terapii wspomaganej przez psy oraz psów służbowych w autyzmie. Przykładowe ustalenia obejmują:

• Animal-assisted activities with guinea pigs had positive effects for children with autism, including increases in smiling and social behaviors . Dzieci z ASD wykazywały również 43% spadek przewodnictwa skóry, miary aktywacji fizjologicznej, podczas interakcji ze świnkami morskimi w porównaniu z zabawkami.
• Psychiatrycznie hospitalizowane dzieci z ASD wykazywały więcej pozytywnych, emocjonalnych wyrazów twarzy podczas interakcji z psem terapeutycznym niż z zabawkami. Kontakt z psem terapeutycznym skutkował również częstszym mówieniem, używaniem gestów i patrzeniem zarówno na dorosłych, jak i na rówieśników.

Dalsze szczegóły dotyczące naszych odkryć i publikacji można znaleźć tutaj.

Bieżące badania: Obecnie prowadzimy krajowe badanie oceniające skuteczność psów służbowych dla dzieci z ASD i ich opiekunów pod nazwą Purdue Canines for Autism REsearch Study (Purdue CARES). Dowiedz się więcej tutaj.

Często zadawane pytania

Moje dziecko ma autyzm, czy powinienem mieć psa służbowego?

W dwóch przeglądach literatury systematycznej przeprowadzono niewiele badań oceniających skuteczność psów służbowych w przypadku autyzmu w porównaniu z innymi formami interwencji z udziałem zwierząt. Jednakże, trwające badania pracują nad zapewnieniem krytycznie potrzebnej oceny psów służbowych zarówno dla dzieci z autyzmem, jak i ich rodzin. Aby określić, czy pies służbowy może być odpowiedni dla Państwa rodziny, zalecamy zwrócenie się do organizacji, które mają doświadczenie w dostarczaniu psów służbowych dzieciom z autyzmem.

Czy terapia z wykorzystaniem delfinów jest skuteczna?

Skuteczność terapii z wykorzystaniem delfinów w przypadku autyzmu nie jest obecnie poparta dowodami naukowymi. Argumentuje się, że nieliczne badania donoszące o pozytywnych efektach terapii z delfinami nie wzięły pod uwagę szeregu błędów. W szczególności, wyniki delfinoterapii mogą być przypisane po prostu przeniesieniu się do nowego, zewnętrznego, słonecznego środowiska. Ponadto, korzyści z delfinoterapii są często związane z ultra-wysoką częstotliwością wokalizacji. W rzeczywistości, nie ma dowodów na korzyści płynące z tych wokalizacji, a są one rzadkie podczas sesji delfinoterapii, zazwyczaj narażając dzieci na mniej niż 10 sekund wokalizacji. Dobrostan jest również kwestią etyczną, którą należy wziąć pod uwagę rozważając terapię z delfinami. Dobrostan zarówno delfina jak i człowieka musi być najwyższym priorytetem i jest trudny do zapewnienia w przypadku dzikich zwierząt. Niemniej jednak, jedno z badań wykazało, że programy interakcji mogą mieć pozytywne efekty krótkoterminowe i mogą być formą wzbogacenia dla delfinów w niewoli.

Czy autyzm może być wyleczony poprzez kontakt ze zwierzętami?

Nie istnieje obecnie „lekarstwo” na autyzm, ale raczej szereg zabiegów mających na celu poprawę umiejętności społecznych i jakości życia osób z autyzmem. Interwencja z udziałem zwierząt nie jest obecnie zalecana jako podstawowa metoda leczenia autyzmu, ale raczej jako terapia uzupełniająca, integracyjna lub wzbogacająca zajęcia. Empirycznie poparte terapie takie jak terapia zajęciowa, terapia mowy i Stosowana Analiza Zachowania pozostają podstawowymi zalecanymi metodami leczenia autyzmu. Interwencja z udziałem zwierząt może przynieść pozytywne rezultaty, takie jak wzrost interakcji społecznych, zachowań komunikacyjnych, pozytywnych emocji i kontroli motorycznej u niektórych osób.

Written by Noémie A. Guérin and the OHAIRE Group

1. American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (5th ed.).
2. Baio, J., Wiggins, L., Christensen, D. L., Maenner, M. J., Daniels, J., Warren, Z., Kurzius-Spencer, M., Zahorodny, W., Robinson Rosenberg, C., White, T., Durkin, M. S., Imm, P., Nikolaou, L., Yeargin-Allsopp, M., Lee, L., Harrington, R., Lopez, M., Fitzgerald, R. T., Hewitt, A., … Dowling, N. F. (2018). Prevalence of autism spectrum disorder among children aged 8 years-Autism and developmental disabilities monitoring network, 11 sites, United States, 2014. MMWR Surveillance Summaries, 67(6), 1.
3. McNicholas, J., & Collis, G. M. (2000). Psy jako katalizatory interakcji społecznych: Robustness of the effect. British Journal of Psychology, 91(1), 61-70.
4. Wood, L., Giles-Corti, B., & Bulsara, M. (2005). The pet connection: Zwierzęta domowe jako przewodnik dla kapitału społecznego? Social Science & Medicine, 61(6), 1159-1173.
5. Funahashi, A., Gruebler, A., Aoki, T., Kadone, H., & Suzuki, K. (2013). Brief report: Uśmiech dziecka z zaburzeniami ze spektrum autyzmu podczas aktywności wspomaganej przez zwierzęta może ułatwiać pozytywne zachowania społeczne–Analiza ilościowa z użyciem interfejsu wykrywającego uśmiech. Journal of Autism and Developmental Disorders, 44(3), 685-693.
6. O’Haire, M.E., McKenzie, S. J., Beck, A. M., & Slaughter, V. (2013). Zachowania społeczne zwiększają się u dzieci z autyzmem w obecności zwierząt w porównaniu do zabawek. PLOS ONE, 8(2), .
7. Hutt, C., & Ounsted, C. (1966). Biologiczne znaczenie awersji spojrzenia ze szczególnym odniesieniem do zespołu autyzmu niemowlęcego. Behavioral science, 11(5), 346-356.
8. Cappadocia, M.C., Weiss, J. A., & Pepler, D. (2012). Bullying experiences among children and youth with autism spectrum disorders. Journal of Autism and Developmental Disorders, 42(2), 266-277.
9. Hebron, J., & Humphrey, N. (2013). Narażenie na mobbing wśród uczniów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu: A multi-informant analysis of risk and protective factors. Autism, 18(6), 618-630.
10. Christon, L.M., Mackintosh, V. H., & Myers, B. J. (2010). Stosowanie terapii medycyny komplementarnej i alternatywnej (CAM) przez rodziców dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Research in Autism Spectrum Disorders, 4(2), 249-259.
11. International Association of Human-Animal Interaction Organizations. (2014). Definicje IAHAIO dla interwencji wspomaganych przez zwierzęta i wytyczne dotyczące dobrostanu zwierząt biorących udział w interwencji. .
12. O’Haire, M.E., (2013). Animal-assisted intervention for autism spectrum disorder: A systematic literature review. Journal of Autism and Developmental Disorders, 43(7), 1606-1622.
13. O’Haire, M. E. (2017). Badania nad interwencją wspomaganą przez zwierzęta i zaburzeniami ze spektrum autyzmu, 2012-2015. Applied Developmental Science, 21(3), 200-216.
14. O’Haire, M.E., McKenzie, S. J., McCune, S., & Slaughter, V. (2014). Effects of classroom animal-assisted activities on social functioning in children with autism spectrum disorder. Journal of Alternative and Complementary Medicine, 20(3), 162-168.
15. O’Haire, M. E., McKenzie, S. J., Beck, A. M., & Slaughter, V. (2015). Zwierzęta mogą działać jako bufory społeczne: Pobudzenie przewodnictwa skóry u dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu w kontekście społecznym. Developmental Psychobiology, 57(5), 584-595.
16. Germone, M. M., Gabriels, R. L., Guérin, N. A., Pan, Z., Banks, T., & O’Haire, M. E. (2019). Animal-assisted activity improves social behaviors in psychiatrically hospitalized youth with autism. Autism, 23(7), 1740-1751.
17. Marino, L., & Lilienfeld, S. O. (2007). Terapia wspomagana delfinami: Więcej błędnych danych i więcej błędnych wniosków. Anthrozoös: A multidisciplinary journal of the interactions of people & animals, 20(3), 239-249.
18. Brensing, K., Linke, K., & Todt, D. (2003). Czy delfiny mogą leczyć za pomocą ultradźwięków? Journal of Theoretical Biology, 225(1), 99-105.
19. Iannuzzi, D., & Rowan, A. N. (1991). Problemy etyczne w programach terapii wspomaganej przez zwierzęta. Anthrozoös: A multidisciplinary journal of the interactions of people & animals, 4(3), 154-163.
20. Miller, L. J., Mellen, J. D., Greer, T. F., & Kuczaj, S. A. (2011). Wpływ programów edukacyjnych na zachowanie delfinów butlonosych (Tursiops truncatus). Animal Welfare, 20(2), 159-172.

.