August Wilhelm von Hofmann, (geboren 8 april 1818, Giessen, Hessen-Darmstadt -gestorven 2 mei 1892, Berlijn), Duits scheikundige wiens onderzoek naar aniline, samen met dat van Sir William Henry Perkin, mede de basis heeft gelegd voor de anilinekleurstoffenindustrie.
Hofmann studeerde onder Justus von Liebig aan de Universiteit van Giessen en promoveerde in 1841. In 1845 werd hij de eerste directeur van het nieuwe Royal College of Chemistry, in Londen. In 1864 verhuisde hij naar Bonn, maar in 1865 werd hij hoogleraar scheikunde en laboratoriumdirecteur aan de Universiteit van Berlijn, waar hij tot aan zijn dood docent en onderzoeker bleef.
Zijn werk bestreek een breed terrein van de organische scheikunde. Zijn eerste onderzoek, naar koolteer, leidde tot de ontwikkeling van praktische methoden voor het verkrijgen van benzeen en tolueen en de omzetting daarvan in nitroverbindingen en aminen. In andere werkzaamheden bereidde hij de drie ethylaminen en tetraethylammoniumverbindingen en legde hun structureel verband met ammoniak. Hij ontdekte formaldehyde, hydrazobenzeen, de isonitriles en, met Auguste Cahours, allylalcohol. De Hofmann-reactie werd genoemd naar zijn methode om een amide om te zetten in een amine. Hij ontwikkelde ook een methode om het molecuulgewicht van vloeistoffen te bepalen aan de hand van de dampdichtheid. Bijna 1.000 wetenschappelijke artikelen kwamen uit zijn laboratorium, en bijna 300 daarvan vertegenwoordigden zijn eigen werk. Hij was medeoprichter van de Duitse Chemische Vereniging (1867) en was daarvan 14 maal voorzitter in de jaren 1868-92.