Classic Brown Sugar Pie

Dit is waarschijnlijk de beste Brown Sugar Pie ooit: zo zacht en zijdeachtig en romig en zoet… elke hap is pure zaligheid.

In dit huishouden is geen Kerstmis compleet als er niet op een gegeven moment een stuk Brown Sugar Pie aan te pas komt. Dat stuk wordt meestal als eerste gegeten op kerstochtend, vergezeld van een lekker kopje Amarula-koffie; ik neem het meestal mee naar de woonkamer en smul ervan terwijl ik toekijk hoe de kinderen vrolijk de inhoud van hun kerstkousen onthullen.

Hoe magisch!

Dit zou een van mijn ultieme favoriete momenten van het jaar zijn, en ik zou me gewoon niet kunnen voorstellen dat ik het ooit zou opgeven. Oh, ik heb het een paar jaar zonder de taart gedaan, maar het was gewoon niet hetzelfde. Er ontbrak iets, heel erg. Dus ik dacht: als ik maar één keer per jaar suikertaart eet, kan het toch niet zo slecht zijn?

Het maakt mij blij, het maakt de kinderen blij.

Dus ik zeg: laat er maar taart zijn.

Als het op bruine-suikertaart aankomt, ben ik een traditionele meid. Ik ben helemaal voor die dikke, romige en fluweelzachte vulling.

Ik heb in de loop van het jaar veel recepten geprobeerd, maar deze hier zou mijn ultieme favoriet zijn. Wanneer ik het maak, krijg ik niets dan lovende kritieken – elke persoon die het geluk heeft dat ik een stuk met hen deel, zegt dat dit de beste suikertaart is die ze ooit hebben gegeten.

Zelfs mijn zoon, die helemaal niet zo’n zoetekauw is, verslindt hem helemaal. Het is zo zacht en zijdeachtig en romig en zoet, maar niet zo zoet op de vreemdste manier. Als je in een stuk van deze taart bijt, is het alsof je een moment van pure gelukzaligheid doormaakt waarvan je zou willen dat het nooit zou hoeven eindigen.kitchen

Laat me je vertellen, deze taart is zo heerlijk zondig, dat hij het helemaal waard is om bewaard te worden voor de allermooiste ochtend!

En je kunt er zeker van zijn dat ik een van deze schatjes helemaal goed en klaar en geduldig op me heb wachten in de koelkast. Oh, ik kijk zo uit naar Kerstochtend! Nog maar een paar uurtjes wachten…

Tot dan hoop ik dat jullie allemaal een magische Kerstdag hebben, gevuld met allerlei taarten en gebak en snoep en lekkernijen, maar bovenal liefde en knuffels en heel veel dierbare momenten met jullie familie, vrienden en geliefden.

Begin eerst met het uitrollen van het taartdeeg, vet vervolgens een diep bord in en druk de taartvorm erin.

Leg dit even weg terwijl u aan de vulling werkt.

In een grote kom mengt u de bruine suiker en de bloem tot een glad mengsel;

Voeg de slagroom of de koffiemelk toe, afhankelijk van welke u wilt gebruiken…

En nu voorzichtig met een garde mengen tot alles goed gemengd is en de bovenkant niet meer schuimt.

Niet te krachtig kloppen, we willen geen lucht in het mengsel brengen. We willen alleen dat alle ingrediënten samensmelten en dat het schuim verdwijnt.

Zie je? Al het schuim is weg. Dat ziet er al zo lekker uit!

Tijd om de losgeklopte eieren toe te voegen en ze er met een houten lepel doorheen te roeren.

Ik raad niet aan om hier een garde te gebruiken, omdat je niet wilt dat er lucht in het mengsel komt. Nogmaals, u wilt alle ingrediënten goed met elkaar vermengen.

Als de eieren zijn vermengd, doet u het zout en het vanille-extract erbij en roert u tot het mengsel is vermengd.

Als de tijd het toelaat, laat u het suikermengsel nu 30 minuten bij kamertemperatuur rusten. Hierdoor kunnen de gluten zich ontspannen en kan de suiker oplossen, wat resulteert in een veel gladdere, romigere vulling.

Ik raad persoonlijk die rustperiode sterk aan: het maakt echt een wereld van verschil. Probeer alleen gedurende die tijd van het suikermengsel af te blijven… misschien wilt u het uiteindelijk om de paar minuten of zo “testen”, gewoon om te zien of al die suiker is opgelost, weet u…

Echt, afblijven. Bewaar wat van dat spul voor de taart!

Terwijl de suikervulling rust, verwarmt u uw oven voor op 350°F

Borstel de taartkorst vervolgens met een beetje slagroom, of met een losgeklopt ei met een paar eetlepels melk als u dat liever hebt. Beide mengsels zorgen ervoor dat de korst mooi goudbruin wordt en een beetje gaat glanzen.

Als het suikermengsel klaar is met rusten, giet u het voorzichtig in de taartvorm.

Bak uw taart 60 minuten in de oven, zet dan het vuur uit, laat de ovendeur op een kier staan en laat de taart in de oven afkoelen tot u hem veilig met uw blote handen kunt vastpakken.

Breng de taart over in de koelkast en laat hem volledig afkoelen.

Garneer met slagroom en pure ahornsuikervlokken op het moment van serveren, indien gewenst.

Wil je mijn advies? Dat moet je zeker willen!