Armanti Edwards is een ontvanger van beroep, maar een quarterback in hart en nieren.
De 32-jarige Amerikaan blijft zich voorbereiden op zijn eerste CFL-seizoen met de Edmonton Football Club nadat de competitie de 2020-campagne had geannuleerd vanwege de COVID-19 pandemie.
Maar voordat hij naar Canada kwam, was de vijf voet-11, 183-pond Edwards een standout college quarterback – waaronder aan het roer voor een van de beroemdste upsets in de NCAA-geschiedenis.
Edwards blijft ervan overtuigd dat hij de positie professioneel had kunnen spelen.
“Als het aan mij lag, zou ik quarterback spelen, maar ik ben de werknemer, niet de werkgever,” zei Edwards tijdens een telefonisch interview dinsdag. “Ik twijfel er niet aan dat ik het zou kunnen, anders had ik deze positie nooit gespeeld.”
“Mijn quarterback-dagen liggen nu ver achter me… ik ben verder gegaan. Aan het begin van mijn professionele carrière was het natuurlijk erg teleurstellend, want dat is de positie die ik vanaf mijn zesde heb gespeeld en die een van de redenen was waarom ik verliefd was op het spel.”
LEES MEER: Nieuwste Edmonton Football Team-ontvanger klaar voor terugkeer naar Canada
Edwards genoot van een succesvolle ambtstermijn bij Appalachian State en leidde de school in North Carolina naar zijn tweede en derde opeenvolgende Football Championship Subdivision (voorheen Division 1-AA) titels in 2006 en 2007.
In het laatste jaar leidde Edwards de Mountaineers naar een verbluffende 34-32 overstuur van Michigan, met 227 yards en drie TDs, terwijl hij 62 yards en een touchdown rende voor meer dan 109.000 fans in Michigan Stadium in Ann Arbor.
Edwards werd de eerste speler die de Walter Payton Award won – jaarlijks uitgereikt aan de FCS’s beste aanvallende performer – in opeenvolgende jaren (2008-09) en twee keer in totaal.
Hij startte 49 van de 51 college wedstrijden, met 10.392 yards, 74 touchdowns en 33 intercepties, terwijl hij 4.361 yards (5.8-yard average) en 65 TDs rende.
Edwards werd in de derde ronde, nr. 89 overall, van de 2010 NFL draft door Carolina genomen. Maar hij had twee keer zoveel vangsten (zes voor 131 yards) als pass-pogingen (drie, twee voltooien voor 11 yards) ) over vier seizoenen met de Panthers en Cleveland Browns voordat hij bij de Chicago Bears ‘final 2014 cuts.
Edwards was uit het voetbal tot 2016, toen hij bij de CFL’s Saskatchewan Roughriders kwam als een ontvanger. Hij werd het volgende jaar verkocht aan Toronto en bracht drie seizoenen door bij de Argonauts – het winnen van een Grey Cup in 2017 en het registreren van carrièrehoogten in vangsten (69), yards (1.014) en touchdowns (zeven) in 2019 – voordat hij tekende bij Edmonton als een vrije agent.
-
Groot containerschip blokkeert Suezkanaal
-
Prins Harry krijgt zijn eerste baan na vertrek uit koninklijk familiebedrijf
LEES MEER: Edmonton Football Team tekent wide receiver Armanti Edwards
Gebaseerd op zijn achtergrond en ervaring bij quarterback, was Edwards zondag niet het minst verrast toen receiver Kendall Hinton machtig worstelde in zijn eerste NFL start als QB voor de Denver Broncos.
Denver activeerde Hinton, een rookie, van het oefenrooster uren voor het 31-3 verlies tegen de New Orleans Saints. Hinton, die quarterback speelde bij Wake Forest voordat hij overstapte naar receiver in zijn senior seizoen, werd in actie gedrukt nadat alle vier van Denver’s quarterbacks op de reserve/COVID-19 lijst gingen.
Voorspelbaar, Hinton had problemen, eindigend 1-of-9 passing voor 13 yards met twee interceptions.
“Er is veel hard werk en voorbereiding die er in gaat,” zei Edwards. “Het duurt het hele trainingskamp en soms zelfs een paar wedstrijden in het seizoen voor een startende quarterback om in sync te komen met alles en iedereen.”
“Het hele seizoen heb je een quarterback die werkt met zijn ontvangers, de running backs en offensive line en nu heb je een man daar die het hele seizoen nog niet op die positie heeft gespeeld? Dat is behoorlijk moeilijk.”
In zijn jonge jaren keek Edwards op naar voormalig NFL-ster Michael Vick, een mede linkshander die routinematig grote stukken maakte met zijn arm en benen. Vick was met zijn 1.80 m en 90 kilo groter dan Edwards. Vaak worden spelers in pro football meer beoordeeld op hun fysieke eigenschappen dan op hun speelvaardigheid.
“Het is allemaal een oogtest, dat is waar het spel van vandaag om draait,” zei Edwards.
“Het gaat er niet om wat je op film hebt gedaan, voor mij persoonlijk.”
En hoewel Edwards zei dat het maken van de overstap naar receiver niet gemakkelijk was, geeft hij de CFL de schuld voor het opnieuw aanwakkeren van zijn liefde voor het spel.
“Voordat ik besloot om de grens over te gaan, had ik mijn cleats zo’n beetje opgehangen,” zei Edwards. “Maar ik wilde mijn carrière niet op die manier beëindigen, dus door naar Canada te komen, werd die liefde weer aangewakkerd.
“Ik kreeg de kans om de positie van receiver in wedstrijden te spelen en dat heeft me geholpen om te blijven groeien.”
Hoewel de afgelasting van het CFL-seizoen van ’20 niet ideaal was, heeft het Edwards wel enkele voordelen opgeleverd. Hij heeft de kans gekregen om fysiek te genezen en tijd door te brengen met zijn vrouw en hun twee kinderen (een 15-jarige dochter en negenjarige zoon).
LEES MEER: CFL 2020 seizoen officieel afgelast
“Op dit punt en tijd in mijn carrière, ben ik in de 30, dus ik weet vrij goed hoe mijn lichaam reageert en ik luister naar mijn lichaam,” zei hij. “Het is een zegen geweest om te kunnen gaan zitten en mijn lichaam te laten genezen en van mijn familie te genieten.”
“Maar ik kijk ernaar uit om naar Edmonton te gaan en te spelen met een man als (quarterback) Trevor Harris die al eerder in playoff- en Grey Cup-contending teams heeft gezeten. Ik weet wat er op het spel staat en welke kans we hebben en dat is waar ik naar uitkijk, (het winnen van) een Grey Cup ring.”
Kijk hieronder: Enkele video’s van Global News over het Edmonton Football Team.
