Vissen zwommen voor hun leven toen ze een afschrikwekkende, oude ‘monster’ pinguïn tegenkwamen die groter zou zijn geweest dan de grootste pinguïn van vandaag, de keizerspinguïn, zo blijkt uit een nieuwe studie.
Het nieuw beschreven waterdier, bijgenaamd Crossvallia waiparensis, was 1,6 meter lang, ongeveer de lengte van een volwassen vrouw. Het woog tot 176 pond. (80 kilogram), en jaagde op aquatische prooi rond het oude Nieuw-Zeeland tijdens het Paleoceen tijdperk, 66 miljoen tot 56 miljoen jaar geleden.
Maar hoewel deze nieuw gevonden soort enorm was, is het niet de grootste pinguïn die bekend is. Die eer gaat naar de 37 miljoen jaar oude Palaeeudyptes klekowskii, die een indrukwekkende 2 meter lang was en 115 kg woog. (115 kg).
Gerelateerd: Foto’s: Deze dieren waren vroeger reuzen
Amateur-paleontoloog en mede-onderzoeker Leigh Love vond versteende beenderen van de poot van de pas ontdekte pinguïn in de stad Waipara, gelegen in Canterbury, Nieuw-Zeeland. Deze streek is een hotspot van reusachtige, oeroude dieren. Andere reusachtige, maar nu uitgestorven, wezens die daar ontdekt werden zijn onder meer de grootste papegaai ter wereld, een reusachtige adelaar, een reusachtige gravende vleermuis, de moa (een reusachtige, loopvogel) en vijf andere pinguïnsoorten.
De keizerspinguïn (Aptenodytes forsteri) was een garnaal vergeleken met C. waiparensis. De moderne vogel is tussen 0,9 en 1,2 m groot. Maar de keizer is slechts een verre verwant van het nieuw geïdentificeerde schepsel. De meest bekende verwant van C. waiparensis is Crossvallia unienwillia, die ook leefde tijdens het Paleoceen, maar dan in Cross Valley, Antarctica. Hoewel de landmassa’s tegenwoordig gescheiden zijn, waren Nieuw-Zeeland en Antarctica tijdens het Paleoceen met elkaar verbonden, aldus de onderzoekers.
“Toen de Crossvallia soorten leefden, waren Nieuw-Zeeland en Antarctica heel anders dan vandaag – Antarctica was bedekt met bossen en beide hadden veel warmere klimaten,” zei senior onderzoeker Paul Scofield, de senior conservator van Natuurlijke Historie in het Canterbury Museum in Nieuw-Zeeland, in een verklaring.
Meer nog, de beenderen van de poten van beide Crossvallia pinguïns zijn sterk verschillend van die van moderne pinguïns. Anatomische studies suggereren dat Crossvallia ofwel hun voeten meer gebruikten bij het zwemmen dan moderne pinguïns, ofwel dat de oude vogels zich nog niet hadden aangepast aan het rechtop staan, zoals de hedendaagse pinguïns doen.
De ontdekking van C. waiparensis en andere grote pinguïns daterend uit het Paleoceen tijdperk biedt meer bewijs dat pinguïns reusachtig werden kort na het uitsterven van de nonavian dinosaurussen ongeveer 66 miljoen jaar geleden, zei studie co-onderzoeker Vanesa De Pietri, een onderzoeksconservator van Natuurlijke Historie in het Canterbury Museum, in de verklaring.
Het is ook geen wonder, want groot zijn heeft enorme voordelen voor zeevogels, zei Daniel Ksepka, een curator van het Bruce Museum in Greenwich, Connecticut, die niet betrokken was bij het onderzoek.
“In het algemeen, hoe groter een dier wordt, hoe efficiënter ze worden in het behouden van lichaamswarmte (zeer belangrijk bij pinguïns) en dieper duiken en voor langere perioden,” vertelde Ksepka Live Science in een e-mail. “Grote afmetingen openen ook nieuwe prooiopties en beschermen hen tegen kleinere roofdieren.”
Dus waarom zijn de pinguïns van vandaag kleiner? Het is niet helemaal duidelijk, maar goede, ouderwetse concurrentie voor prooi en grondgebied zou gedeeltelijk kunnen verklaren waarom pinguïns niet langer de reusachtige kolossen zijn die ze ooit waren.
Related: 15 van de grootste dieren van hun soort op aarde
“Paleontologen werken nog steeds aan deze vraag, maar een grote factor zou de opkomst van vinpotigen (zeehonden en verwanten) kunnen zijn, die zich over de oceanen beginnen te verspreiden ongeveer op hetzelfde moment dat reuzenpinguïns beginnen te verdwijnen,” zei Ksepka. “Zij kunnen in conflict gekomen zijn met pinguïns, niet alleen als roofdieren en concurrenten voor gelijkaardige prooien, maar ook als monopolisanten van broedplaatsen, nodig voor nestkolonies.”
De nieuwe studie werd online gepubliceerd op 12 augustus in het tijdschrift Alcheringa: An Australasian Journal of Palaeontology. De fossielen van de oude vogel, evenals die van andere reuzenpinguïns, zullen later dit jaar tentoongesteld worden in het Canterbury Museum.
- In foto’s: Het prachtige en extreme broedseizoen van de keizerspinguïn
- Foto’s van vluchtloze vogels: Alle 18 Pinguïnsoorten
- Overwarmende kuikenfoto’s: Antarctica’s Baby Pinguins
Oorspronkelijk gepubliceerd op Live Science.