kosyntropina
Cortrosyn
Klasyfikacja farmakologiczna: hormon przedniego płata przysadki
Klasyfikacja terapeutyczna: diagnostyczna
Kategoria ryzyka ciążowego C
Dostępne postacie
Dostępny wyłącznie na receptę
Wstrzyknięcie: 0,25 mg
Wskazania i dawkowanie 
Badanie diagnostyczne czynności adrenokorty. Dorośli i dzieci w wieku 2 lat i starsze: 0,25 do 0,75 mg dożylnie lub dożylnie (o ile etykieta nie zabrania podawania dożylnego) pomiędzy kolejnymi pobraniami krwi. W celu podania w postaci infuzji dożylnej należy rozcieńczyć 0,25 mg w roztworze D5W lub normalnym roztworze soli fizjologicznej i podawać w ciągu 6 godzin (40 mcg/godzinę).
Dzieci w wieku poniżej 2 lat: 0,125 mg dożylnie lub dożylnie
Farmakodynamika
Diagnostyczne działanie: Kosyntropina jest stosowana do badania czynności nadnerczy. Lek wiąże się ze specyficznym receptorem w błonie plazmatycznej komórek nadnerczy, aby rozpocząć syntezę całego spektrum hormonów, z których jednym jest kortyzol. U pacjentów z pierwotną niedoczynnością kory nadnerczy kosyntropina nie zwiększa znacząco stężenia kortyzolu w osoczu.
Pharmacokinetics
Absorption: Inaktywowana przez enzymy proteolityczne w przewodzie pokarmowym. Po podaniu dożylnym kosyntropina jest szybko wchłaniana. Po szybkim podaniu dożylnym u pacjentów z prawidłową czynnością kory nadnerczy, stężenie kortyzolu w osoczu zaczyna wzrastać w ciągu 5 minut i podwaja się w ciągu 15 do 30 minut. Szczytowe poziomy zaczynają się zmniejszać w ciągu 2 do 4 godzin.
Dystrybucja: Nie w pełni poznana, ale lek jest szybko usuwany z osocza przez wiele tkanek.
Metabolizm: Nieznany.
Wydalanie: Prawdopodobnie wydalany przez nerki.
|
Przeciwwskazania i środki ostrożności
Przeciwwskazany u pacjentów z nadwrażliwością na lek.
Interakcje
Lek-lek. Krew, produkty osocza: Inaktywuje kosyntropinę. Unikać jednoczesnego stosowania.
Kortyzon, estrogeny, hydrokortyzon: Może powodować nieprawidłowo podwyższone stężenie kortyzolu w osoczu. Unikać stosowania łącznie.
Działania niepożądane
CNS: drgawki, zawroty głowy, zawroty głowy, zwiększone ciśnienie śródczaszkowe z obrzękiem brodawkowatym, pseudotumor cerebri.
CV: zaczerwienienie.
EENT: zaćma, jaskra.
GI: wrzód trawienny, zapalenie trzustki, rozdęcie brzucha, wrzodziejące zapalenie przełyku, nudności, wymioty.
GU: nieregularności miesiączkowania.
Mięśniowo-szkieletowe: złamania, osłabienie mięśni, miopatia steroidowa, utrata masy mięśniowej, osteoporoza, ucisk kręgów.
Skóra: świąd; utrudnione gojenie się ran; cienka, krucha skóra; wybroczyny; rumień twarzy; przeczulica; wybroczyny; trądzik; hiperpigmentacja; hirsutyzm.
Inne: reakcje nadwrażliwości, objawy cushingoidalne.
Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych
Może zwiększać stężenie glukozy i sodu w surowicy. Może zmniejszać stężenie potasu i wapnia.
Przedawkowanie i leczenie
Ostre przedawkowanie nie wymaga terapii innej niż leczenie objawowe i opieka wspomagająca, stosownie do potrzeb.
Specjalne uwagi
Wysokie poziomy kortyzolu w osoczu mogą być błędnie zgłaszane u pacjentów otrzymujących spironolakton, kortyzon lub hydrokortyzon, gdy stosowana jest analiza fluorometryczna. Nie zdarza się to w przypadku analizy radioimmunologicznej lub metody kompetycyjnego wiązania białek. Jednakże, terapia może być utrzymana przy użyciu prednizonu, deksametazonu lub betametazonu, ponieważ nie są one wykrywalne przez metodę fluorometryczną.
Więcej kortyzolu jest wydzielane, jeśli dawka jest podawana powoli, a nie szybko dożylnie.
Kosyntropina jest mniej antygenowa niż kortykotropina i mniej prawdopodobne jest, że wywoła reakcje alergiczne.
Dla szybkich badań przesiewowych, poziomy kortyzolu w osoczu są oznaczane przed i 30 minut po podaniu 0,25 mg dożylnie lub dożylnie w ciągu 2 minut. Niektórzy klinicyści preferują oznaczanie stężenia kortyzolu w osoczu po 60 minutach od wstrzyknięcia kosyntropiny.
Proszek należy odtworzyć przez dodanie 1 ml normalnego roztworu soli fizjologicznej do fiolki zawierającej 0,25 mg, aby otrzymać roztwór o stężeniu 0,25 mg/ml.
Prawidłowa odpowiedź na kosyntropinę obejmuje następujące wartości: Kontrolny poziom kortyzolu w osoczu przekracza 5 mcg/100 ml osocza; 30 minut po wstrzyknięciu poziom kortyzolu wzrasta o 7 mcg/100 ml powyżej kontroli; 30-minutowy poziom kortyzolu przekracza 18 mcg/100 ml.
Pacjentki w ciąży
Nie wiadomo, czy lek może działać szkodliwie na płód. W ciąży stosować tylko w razie wyraźnej potrzeby.
Pacjentki karmiące piersią
Nie wiadomo, czy lek jest wydzielany do mleka matki. Ostrożnie stosować u pacjentek karmiących piersią.
Edukacja pacjenta
Poinformować pacjenta przyjmującego spironolakton, kortyzon, hydrokortyzon lub estrogen, że leki te mogą zaburzać wyniki badań.
Poinformować pacjenta, aby natychmiast zgłosił działania niepożądane.
Działania niepożądane mogą być częste, niezbyt częste, zagrażające życiu lub WSPÓŁCZESNE I ZAGRAŻAJĄCE ŻYCIU.
◆ Wyłącznie Kanada
◇ Nieoznakowane zastosowanie kliniczne
.