Een van de dingen die het Engels zo’n geweldige taal maakt, is hoe veelzijdig het is.
Zo is het bijvoorbeeld mogelijk om van veel zelfstandige naamwoorden of werkwoorden bijvoeglijke naamwoorden te maken door een -y aan het eind toe te voegen.
De zaken worden echter ingewikkeld wanneer het woord eindigt op een “e”. Zo vragen mensen vaak of “cringey” of “cringy” correct is.
Laten we dat eens uitzoeken!
Is “cringy” of “cringey” de juiste spelling?
Technisch gezien, wanneer je bijvoeglijke naamwoorden vormt door een “y” toe te voegen aan het einde van een zelfstandig naamwoord of werkwoord, wordt je geacht de “e” aan het einde van het woord te laten vallen. Maar misschien omdat “cring” eruit ziet alsof het uitgesproken moet worden als “king”, wordt dit woord vaker gespeld als “cringey”, en “cringey” is de versie die het meest voorkomt in woordenboeken.
Het eindoordeel is dat beide spellingen acceptabel zijn, hoewel “cringey” minder snel als fout gespeld zal worden gemarkeerd in formele geschriften zoals een schoolwerkstuk.
Regels voor het veranderen van woorden in bijvoeglijke naamwoorden
Een manier om Engelse woorden in bijvoeglijke naamwoorden te veranderen is door een “y” aan het eind ervan toe te voegen.
Ligt er ijs op het pad? Het pad kan ijzig zijn.
Is de vijver moeilijk te doorzien? Laten we “murk” in “murky” veranderen.
Enzovoort.
Zoals uit ons eerste voorbeeld blijkt, is de regel voor woorden die op een “e” eindigen, dat je de “e” laat vallen voordat je de “y” toevoegt.
Dat betekent dat “ice” “icy” wordt, en, althans in theorie, “cringe” wordt “cringy.”
De werkelijkheid is echter niet zo eenvoudig.
Waarom “cringy” er verkeerd uitziet
Het probleem met het Engels is dat dezelfde combinatie van letters in verschillende contexten verschillende klanken kan maken.
Dat betekent dat, hoewel “cringy” technisch gezien de manier is waarop je “cringe” in een bijvoeglijk naamwoord verandert, sommige mensen zullen zeggen dat het er gewoon niet goed uitziet.
Wanneer gesproken, bijvoorbeeld, wordt “ing” meestal uitgesproken als het einde van het woord “koning.” Het is de “e” in “cringe” die de klank verandert, dus als sommige mensen “cringy” zien, denken ze dat het verkeerd is.
Afgezien van alles, als iemand zich te veel vastklampt, zou je hem “kleverig” (cling-ee) noemen, toch?
Natuurlijk zijn er ook tegenvoorbeelden zoals gierig (uitgesproken als stinn-jee) EN groezelig (din-jee).
Hoe dan ook, de spelling “cringey” is de meest voorkomende die in woordenboeken is opgenomen als het hoofdwoord (of “hoofd” spelling), met “cringy” gedelegeerd naar een alternatieve spelling.
Gebruik en descriptivisme
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is het eigenlijk niet de taak van een woordenboek om een “correcte” spelling op te sommen, maar om het feitelijke gebruik te beschrijven.
Woordenboeken moeten niet worden gebruikt om argumenten over “juist” taalgebruik te bewijzen. In plaats daarvan zijn het beschrijvende hulpmiddelen.
In de taalkunde is descriptivisme het woord dat wordt gebruikt voor een benadering van taal die is gebaseerd op hoe mensen die taal in het echte leven daadwerkelijk gebruiken.
Het alternatief, waarbij mensen je proberen te vertellen wat er “zou moeten” gebeuren, is prescriptivisme.
Met andere woorden, woordenboeken staan dichter bij reflecties van wat mensen werkelijk zeggen dan bij verklaringen van “correcte” spelling en grammatica.
Dit betekent ook, min of meer, dat het er niet zozeer toe doet wat “correct” is als wel wat mensen gewend zijn te zien en te gebruiken.
Het instrument dat taalkundigen gebruiken om het gebruik in de loop van de tijd te bepalen wordt een n-gram genoemd.
De technische details zijn hier niet belangrijk, maar in principe is een n-gram gewoon een grafiek die laat zien hoe vaak een woord in een bepaald jaar schriftelijk is vastgelegd voor een bepaalde reeks teksten.
Google Books heeft een handige n-gram tool die alle Google Books gebruikt (dat zijn een heleboel woorden, met een groot deel van de gepubliceerde boeken inbegrepen van 1800 tot vandaag), en we kunnen de n-grammen voor cringy en cringey daar vergelijken om te zien welke meer wordt gebruikt.
Cringy doet het goed genoeg, met een behoorlijke uitstulping van gebruik in het midden van de jaren 1800 en een kleinere opleving na 2000.
Het n-gram voor cringey, echter, laat zien dat deze spelling aanzienlijk meer populariteit geniet.
In feite, “cringey” is meer dan 2 keer meer kans om te worden gebruikt dan “cringy,” althans in al het schrijven dat is opgenomen in Google Books.
Het is niet helemaal een totale K.O., maar in ieder geval volgens woordenboeken en het Google Books n-gram, “cringey” is de winnaar van deze strijd. “
Dat gezegd hebbende, vergeet niet dat dit beschrijvende instrumenten zijn. Ze bestaan niet echt om mensen te dwingen een specifieke, zogenaamd “correcte” spelling te gebruiken.
Dat betekent dat als je gewend bent aan “cringy” en denkt dat “cringey” er echt vreemd uitziet, je jezelf kunt schikken en het kunt blijven gebruiken.
Wees alleen niet verbaasd als je te horen krijgt dat het verkeerd gespeld is door je e-inclusieve vrienden.
(Interessant is dat de spellingscontrole van mijn browser niet denkt dat een van beide een correct gespeld woord is!)
Cringe-worthy: Een minder cringey (of cringy) alternatief
Als je er een hekel aan hebt dat er hier geen juist antwoord is, geef de hoop dan niet op.
De volgende keer dat je moet zeggen dat iets gênant of gênant is, waarom probeer je dan niet het woord “cringe-worthy” in plaats daarvan?
Het betekent precies hetzelfde, maar heeft het voordeel dat het niet op een “y” eindigt, dus je hoeft je niet af te vragen of “cringey” of “cringy” de juiste spelling is.
Hey mede-Linguaholics! Ik ben het, Marcel. Ik ben de trotse eigenaar van linguaholic.com. Talen zijn altijd mijn passie geweest en ik heb Linguïstiek, Computerlinguïstiek en Sinologie gestudeerd aan de Universiteit van Zürich. Het is mij een groot genoegen om met jullie te delen wat ik weet over talen en linguïstiek in het algemeen.