Deze serie bestaat uit 141 patiënten bij wie cardiale mucosa (CM) aanwezig was in biopsiestalen van de gastro-oesofageale junctionele regio. Ontsteking van CM, ongeacht de exacte anatomische locatie, werd gedefinieerd als carditis en geclassificeerd als acuut of chronisch op basis van het aantal aanwezige ontstekingscellen. In alle gevallen vertoonde de CM een aanzienlijke chronische ontsteking. Honderd-elf (79%) van de 141 patiënten met carditis toonden geen bewijs van gastritis in biopsiestalen van het maagantrum en het maaglichaam. Helicobacter pylori was aanwezig bij 20 van de 141 (14%) patiënten; van hen hadden er 17 aanwijzingen voor een pangastritis, waarbij bij 15 van deze patiënten ook H. pylori in CM werd aangetoond. Patiënten met ernstige chronische ontsteking in CM hadden een significant hogere zuurbelasting van de onderste slokdarm zoals gekwantificeerd door een 24-uurs pH-test dan degenen met milde chronische ontsteking in CM. Acute ontsteking was zeldzaam in CM; het was aanwezig in slechts 26 van 141 (18,4%) patiënten. Er was geen significant verschil in zuurblootstelling van de lagere slokdarm tussen patiënten met en zonder acute ontsteking in CM. De aanwezigheid van acute ontsteking in CM was significant geassocieerd met distale gastritis en H. pylori infectie. Mannen met carditis hadden een kwantitatief hogere zuurblootstelling van de onderste slokdarm dan vrouwen met deze aandoening. Dit verschil was het grootst bij mannen met ernstige ontsteking in CM die geen aanwijzingen hadden voor distale gastritis. Deze bevindingen leveren bewijs dat chronische ontsteking in CM sterk geassocieerd is met zure reflux en dat H. pylori geen significante etiologische factor is in carditis. Zij tonen ook aan dat bij patiënten met CM bij wie H. pylori gastritis ontstaat, de infectie zich vaak uitbreidt naar de CM, resulterend in acute ontsteking met neutrofielen die bovenop de reeds aanwezige chronische ontsteking komt.