We leven niet in een wereld waar anderen tevreden zijn om ons met rust te laten.
Soms hebben anderen geweldige ideeën en belangrijke gespreksonderwerpen. En vaak willen ze alleen maar dat we denken zoals zij, handelen zoals zij en op hun links klikken.
Vaak willen ze dat we boos zijn op dezelfde dingen waar zij boos op zijn.
Ik hou van het internet; het is het enige dat ooit mijn zoektocht naar informatie heeft bijgehouden. De laatste tijd lijkt het er echter op dat het internet een plaats is geworden waar mensen willen dat ik iets anders doe dan leren. Soms vind ik dat prima, maar na een tijdje wordt het vermoeiend.
Ik gaf vroeger les over beslismoeheid.
Ik noemde het aandachtstekort, wat betekende dat de mensen, plaatsen en dingen die mijn aandacht opeisten een tekort aan aandacht hadden omdat er niet genoeg van was. Om te kunnen blijven functioneren, hadden die vragers mijn aandacht nodig.
Ik ontdekte dat wanneer ik aan te veel ideeën aandacht besteedde, ik moe werd. In de wereld waarin we nu leven, worden we verplicht aandacht te besteden aan en veel te veel beslissingen te nemen over dingen die irrelevant en onbelangrijk zijn.
Hiermee heb ik mijn leven beter gemaakt.
Ik besloot van tevoren waar ik meer van wilde in mijn leven. Daarna besteedde ik bewust meer aandacht aan die dingen. Als dat klinkt als een eenvoudig idee, dan komt dat omdat het dat ook is.
Als ik bijvoorbeeld meer vrede in mijn leven wilde, stopte ik met het lezen van verhalen, nieuwsberichten en artikelen over hoe vreselijk de politiek in de Verenigde Staten is. Alleen al het elimineren van dat ene onderwerp maakte mijn leven ongelooflijk veel vrediger.
Wanneer ik meer vreugde in mijn leven wilde, ging ik op zoek naar verhalen en artikelen over mensen die goed werk doen in de wereld. Vervolgens vond ik die verhalen leuk en deelde ze.
Ik besloot ook om meer te schrijven over dingen die goed waren in de wereld. Dat werkte dubbel goed voor mij. Ik ging op zoek naar verhalen over vreugdevolle mensen en gebeurtenissen en ik kon erover schrijven. Het was geweldig stimulerend.
Toen ik mijn aandacht meer richtte op het goede in de wereld, vond ik meer goeds. Als gevolg daarvan vond ik steeds minder dingen om boos over te zijn.
Hier is de waarheid over boos zijn
Ik ben helemaal voor het authentiek uiten van boosheid. Ik denk dat woede een gezonde emotie is als het wordt geuit op een manier die helpt. Als je boos bent, zeg het dan. Verstop het niet tot het je binnenste verbrandt in een poel van vulkanische brij. Maar laat je boosheid de jouwe zijn.
Besef dat alleen omdat iemand ergens boos over is, niet betekent dat je in dat gevoel hoeft te delen.
Voor mezelf geldt dat toen ik bewust op zoek ging naar verhalen over vrede en liefde en vriendelijkheid, ik ze vond. Na een relatief korte periode begon ik steeds meer verhalen te vinden die opbeurend waren zonder belerend te zijn.
Ik hou er echt van om vredig en gelukkig te zijn.
Ik begon van mijn dagen te genieten in plaats van bang te zijn om te lezen waar een ander me boos over wilde maken.
Het is een geweldige manier om te leven omdat ik me nu elke dag goed voel. Ik hoef niet te wachten tot iemand post over hoe kwaad ze zijn. Ik let er gewoon niet op.
Nu truth in advertising hier, ik heb ook iedereen ontvolgd die consequent schrijft over hoe boos ze zijn. Ik heb hun energie niet nodig in mijn leven. Natuurlijk, iedereen heeft dagen dat het gewoon niet goed gaat en schrijvers schrijven ook over die dagen. Geen zorgen.
Maar als uit elk verhaal dat iemand schrijft, elke foto die hij post, elk item dat hij deelt, blijkt hoe boos hij op de wereld is, is mijn leven beter af zonder hen.
Ik veranderde waar ik aandacht aan besteedde
Het mooiste voor mij is dat toen ik veranderde waar ik aandacht aan besteedde, mijn leven veranderde. Ik ga niet meer uitgeput naar bed van het afweren van boze mensen en het nemen van vermoeiende beslissingen, ik ga gewoon moe en vredig naar bed en ik slaap goed.
Ben ik hier Pollyanish? Misschien wel. Ik ben opgegroeid met het idee dat het leven vandaag klote is en volgende week niet beter, en ik heb mijn buik vol van mensen die proberen me net zo boos te maken als zij.
Ik heb er bewust voor gekozen de baas te zijn over mijn leven en waar ik aandacht aan besteed, en eerlijk gezegd is dat de beste beslissing van mijn leven geweest.
Misschien zou je willen overwegen om ook te veranderen waar je aandacht aan besteed. Het werkte voor mij; ik zie geen reden waarom het niet zou werken voor u.